நாணிய ரோஜா

பன்னீர் ரோஜாவோடு

பக்கம் வந்து நின்றாய்

சூடிக்கொள்ளத் தந்தாய்

நாணிய படியே

சூடிக் கொண்ட

ரோஜாவின்

இதழ்களில்

சிவந்திருந்தது

“காதல்”

கப்பலில் காதல்

கச்சிதமாக

நான் செய்த

காகிதக் கப்பல்

கவிழாமல் உன்னிடம்

கரைவந்து சேர்ந்தது

உன் முத்தங்களை

அள்ளிக் கொண்டு

திரும்பிவந்த

என் கப்பலைக்

கவிழ்த்து விட்டது

“காதல்”

ரகசியமாய்

ரகசியமாய்

உன்னை நான்

ரசித்திருந்த

நேரத்தில்

திரும்பிய உன்

திருமுகத்தில்

அரும்பிய

ஒரு புன்னகையில்

பூத்திருந்தது

"காதல்

கடற்கரைக் காதல்

கடற்கரை மணலில்

நீயும் நானும்

கால்பதித்துச்

செல்கையில்

‘தன் இச்சையாக’

உரசிக் கொண்ட நம்
கைகளுக்கிடையில்

கசிந்து

கொண்டிருந்தது

"காதல்"

முத்தத்தில் முளைத்தது

இதழ் கேட்டு

நீயும்

இசையாமல்

நானும்

விலகியிருந்த

வினாடியில்

வாடியிருந்த

உன்

வதனத்தில்

நான்

வைத்துவிட்ட

ஒரு

முத்தத்தில்

முகிழ்த்திருந்தது

“காதல்”

காதல் விளையாட்டு

ஓடிப் பிடித்து

விளையாடுவதென்று

முடிவாகி

ஓரிடத்தில்

ஓடாமல் நானும்

பிடிக்காமல் நீயும்

தயங்கி நின்ற

தருணத்தில்

இருவரையும்

தழுவி நின்றது

"காதல்"